Dag 1 en 2: over zon, regen, een scheve toren en in z'n achteruit rijden

Op zondag 24 april zijn we vertrokken vanuit Anna Paulowna. We hadden een lange dag voor de boeg, maar ach wat zou het. Het is vakantie en die begint voor ons op het moment dat we de voordeur achter ons dichttrekken.
1000 kilometer naar het Zwitserse plaatsje Piotta voor de boeg; meteen na de Gotthardtunnel rechtsaf. De reis verliep voorspoedig. Wel werd het weer gaandeweg slechter en tegen de tijd dat we in Zwitserland waren, regende het pijpenstelen. Niet getreurd, de wijn en het bier in Motel Gottarda Sud smaakten er niet minder om en ook het menu van de dag ging er goed in.

Zelden zijn we zo vroeg gaan slapen als nu. Om half acht lagen we beiden gestrekt en we hebben het klokje zo ongeveer rond geslapen. Zal wel iets met de leeftijd te maken hebben... Om de volgende dag (maandag 25 april) vrolijk weer op pad te gaan naar Livorno waar we de boot naar Palermo zouden nemen. We vertrokken vanuit Piotta met een heerlijk zonnetje en dan ziet de wereld er meteen een stuk beter uit. Nog wel een buitje gehad onderweg - waarbij de temperatuur naar 10 graden ging - maar tegen de tijd dat we bij de kust waren, was het weer een aangename 20 graden.

Als je naar Livorno rijdt, kom je langs Pisa en omdat we nog een paar uur tijd over hadden, besloten we een tussenstop te maken om de beroemde scheve toren eens in het echt te zien. Stervensdruk was het er, maar een parkeerplaats was gelukkig gauw gevonden en ja hoor, daar stond hij. In volle glorie en héél scheef. Ik had meteen een liedje in mijn hoofd 'Waarom staat hij zo scheef, dat torentje van Pisa'. Ik vermoed dat je om dit liedje überhaupt te kennen, minstens 59 moet zijn. Verder had ik ook steeds beelden in mijn hoofd van Linda de Mol en haar spelshow Love letters (van minstens 30 jaar geleden) waarbij de winnaars live gingen trouwen. Daar zat zo'n hels spel in: de toren van Pisa... Maar goed, het was er dus druk, heel veel toeristen en dan valt het nog niet mee om de 'obligate' foto's te maken waarbij een persoon net doet alsof hij die toren om wil duwen of juist tegen wil houden. Zo ook wij maar we hebben wel lol gehad en daar gaat het uiteindelijk om.

Daarna was het tijd om naar de haven van Livorno te rijden en aan boord te gaan van de veerboot die ons in 20 uur naar Palermo brengt. De wachttijd viel mee en het aan boord gaan ging redelijk vlot, maar was wel een crime. Eenmaal op de boot moesten we namelijk keren en vervolgens in z'n achteruit 2 akelig steile autodekken naar beneden rijden om hem vervolgens in te parkeren. Blij dat ik niet reed, ik had peentjes gezweet.
Inmiddels hebben we de haven verlaten en zijn we zeebenen aan het kweken. Er staat een behoorlijke deining. Ben benieuwd of we dan morgen, eenmaal weer aan land, een waggelende gang hebben. Wat er verder valt te melden over de boot? Het eten was lauw en de spinazie zelfs echt vies. Gelukkig hadden we bounties in onze hut als toetje en zakte de zon zojuist schitterend in zee. Voor nu is het mooi geweest. Benieuwd naar alles wat Sicilië gaat brengen.

p.s. foto's volgen