Dag 1: Julianadorp - Svolvaer

Na vier maanden voorpret, was het dan eindelijk zover. 18 februari, onze reis naar de Lofoten kon beginnen. Zes uur opgestaan, snel wat gegeten en om 7 uur vertrokken naar Schiphol. Auto geparkeerd en met de shuttlebus naar de vertrekhal gereden alwaar een héél lange rij stond voor de incheckbalie van SAS. Ik had de dag ervoor nog even overwogen om online in te checken maar de bewuste site was alleen beschikbaar in het Noors. Omdat ik twijfelde aan mijn kennis van het Noors toch maar besloten om fysiek in te checken. Dat duurde dus lang... 

Vervolgens naar de securitycheck. Wat een gedoe; schoenen en laarzen uit en je zorgvuldig ingepakte trolley leeghalen. Giel moest de hele fototas leeghalen; het inpakken ervan had ruim een uur geduurd... Maar niks aan te doen, wat moet dat moet. Nog even een lading drank ingeslagen waar je 'U' tegen zegt, want ja, hé, we gaan naar Noorwegen; het land waar een borrel een tientje kost! 
Vlucht nummer 1 bracht ons in een uur en een kwartier van Amsterdam naar Oslo. Ik had de kriebels na ruim 17 jaar niet gevlogen te hebben, maar het verliep allemaal voorspoedig. 

Aangekomen op de luchthaven van Oslo had ik toch wel héél erg zin in een sigaret. Een plek om te roken was er echter niet, je moest ervoor naar buiten. Geen punt natuurlijk, maar buiten was beneden bij de vertrekhal. Waar ik vooraf niet bij stil had gestaan was dat we daarna wéér door de securitycheck moesten. Sorry Giel. Wéér de hele fototas leeghalen en vervolgens weer inpakken. Roken en luchthavens gaan niet samen en ik zal het dus niet meer doen. In de vertrekhal nog even een paar hamburgers met friet à €23 verorberd en daarna heel relaxed gewacht op de volgende vlucht naar Evenes. 

Volgens de gezagvoerder was er sprake van lichte sneeuwbuien in Evenes, maar die Noren verstaan toch echt iets anders onder 'licht' dan wij. Dikke vlokken! Gelukkig had het meisje van Avis onze auto al voorverwarmd en was de auto zelf veel luxer dan we hadden verwacht. De komende 10 dagen scheuren we rond in een superdeluxe Toyota Auris met spijkerbanden en die banden zijn hier echt geen overbodige luxe. Wat een rit naar Svolvaer; over de E10, koning Olav's weg. Kronkelend langs de kust, de sneeuw ging over in lichte regen en af en toe zag je de maan en werd het sprookjesachtige berglandschap verlicht. Geen 'groen' gezien overigens, maar dat komt hopelijk nog. 

Al met al ging de rit naar Svolvaer sneller dan we hadden gedacht, tegen half tien 's avonds waren we in het Scandic op onze kamer. We hebben meteen maar de Jägermeister ('alleen als ie ijs- en ijskoud is') opengemaakt en een stevige borrel genomen. Morgen zien we wel verder. De weersverwachting schommelt tussen slecht en heel slecht, maar we wisten vooraf wat we konden verwachten. Ach, we zien wel.