Een Turkentrap, een weggewaaide pauw en oude tempels

Vanochtend zijn we uit ons stulpje in Marsala vertrokken rnaar Agrigento. Het is ander weer dan de afgelopen dagen. Er wordt regen verwacht, we hebben gezien dat Sardinië de volle laag krijgt, maar ook Sicilië kan buien krijgen. Maar ja, daar kunnen we niets aan veranderen, alleen hopen dat het meevalt. Daarnaast waait het echt verschrikkelijk hard, minstens windkracht 7, de dennenappels vliegen om je oren (als je onder dennenbomen loopt, uiteraard). Er was vannacht trouwens al een buitje gevallen, mét saharazand, de auto was wit met rode stippen 😮

Vlakbij Agrigento, in Realmonte, ligt de Scala dei Turchi (vertaald de trap van de Turken). Een plek waar ik absoluut naar toe wilde en omdat we niet wisten of en zo ja, hoe laat het gaat regenen, zijn we hier meteen maar naartoe gereden voordat we naar onze volgende B&B zouden gaan. De Scala dei Turchi is een hagelwitte rots bij het strand van Realmonte die vooral in de zomer heel populair is bij de strandgangers. De rots is zodanig geërodeerd dat het net een ‘trap’ is. En omdat volgens de overlevering Turkse piraten hier ooit hun gestolen spullen aan land brachten, heet het dus de Turkentrap. Hoe het ook zij, fotogeniek is deze plek zeker, al had ik graag wat minder golven op zee en minder wind gehad. We werden compleet gezandstraald, het leek Den Helder wel!

Daarna was het nog een kwartiertje rijden naar de villa San Marco. Via een smal, veredeld zandpad met keien - peentjes zweten en hopen dat er geen tegenligger aankomt - hebben we het huis bereikt. Wat een mooie plek! We mochten een kamer kiezen en het is een alleraardigst optrekje met terrassen rondom, een zwembad, gigantische cactussen en pauwen die vrij rondlopen. Alleen hebben ze met de stormachtige wind allemaal dekking gezocht. Het mannetje met een staart van ruim een meter weet niet hoe hij het heeft. Hij bivakkeert op onze veranda (uit de wind) en geeft elke tien minuten een harde kreet. We zijn ons al vier keer lam geschrokken, dat wordt wat vannacht 😳 Ik wilde meneer fotograferen, maar hij ging er vandoor toen ik te dichtbij kwam en vervolgens waaide hij letterlijk weg 😂. 

Vanaf de verschillende terrassen heb je een prachtig uitzicht op de tempels van de Valle dei Templi, oftewel de vallei van de tempels. Vreemde naam want van een vallei is geen sprake, het is een heuvelachtig landschap met meerdere oude Griekse tempels, waarvan de tempel van Concordia het meest in het oog springende exemplaar is. We willen deze tempels morgen bezoeken, eventueel kan dat zelfs lopend vanuit onze B&B, het is alleen de vraag wat het weer gaat doen want inmiddels regent het een beetje en ook morgen is er 80% kans op regen. Duimen dus!

Na een stevige onweersbui zijn we de stad ingegaan voor een hapje eten. De glazen wijn (niet voor Giel want die moest rijden) waren reusachtig, het eten smaakte prima en espresso kreeg je in een miniem plastic bekertje maar was heet en lekker. Wat wil een mens nog meer. Inmiddels is de derde onweersbui over, is de stroom al vijf keer uitgevallen maar who cares, lopen de pauwen buiten te krijsen en plenst het. Tussendoor hebben we met de nieuwe teletoeter nog wat opnames gemaakt vanaf het terras van de prachtig verlichte tempels. Het was weer een prima dag! Buono notte van ons.